III – ანდაზები
ბეფშუ̂ს ესერ მიჩა მუგუ̂ა̄ნე ხალა̈ტ.
ბავშვს თავისი ამტირებელი უყვარსო.
ერხის შია̈რქა ზეთ ესერ ოხო̄ზი ი ჲერხის – ლიცი მა̄მა.
ზოგს ხელებიდან ზეთი სდის და ზოგს – წყალიც არაო.
ერხიცახა̈ნ ლირდეს ესერ ბა̈ჩა̈ ლიქფი ხოჩა.
ზოგთან ყოფნას ქვის ზიდვა სჯობსო.
კეთლი გუმა̄რუშ ესერ გუ̂ი და̈ს ხა̈ხპა.
ქონების ("კეთ-ილ-ი{ს}") სურვილით გული არავის გასკდომიაო.
მალატ ი მა̈სისგ ჟი და̄̈სმოშ ხოწნა.
სიყვარული და სიძულვილი ვერავის აუწონია.
ხოლა̄მ ამბაუ̂შუ̂ ესერ ფირუ̂ და̄̈სმოშ ოხო̄შგა.
ცუდი სიტყვით ("ამბ-ით")ძროხა ("ფურ-ი")ვერავის მოუწველიაო.
ხოჩა̄მ ამბაუ̂შუ̂ ესერ ლა̈ჩუ̂ი ჩუ ალჷ̄შგე̄ლი.
კარგი სიტყვით ("ამბ-ით")შველიც ჩამოწველილაო.
ხოჩა̄მ მუშგუ̂რი̄ ლიჴედ ესერ კა-კერა̈ჲსი ხა̈ხჲად.
კარგი სტუმრი{ს} მოსვლა კერასაც უხარიაო.
ისგუ უსპა̄უ̂ ესერ ჯიცხა მე̄რმე̄მი ქუთს.
შენი ქერის პური გერჩიოს სხვი{ს} ("მე-ორ-ი{ს}") ხაჭაპურსო.
იღბა̈ლ მე̄რშა̄ლ ესერ ლი, მა̈ჲ თუ̂ის ხეგნი, მა̈ჲ – ჰა̈ნწს.
იღბალი ბუზივითაა, ხან თაფლს დააჯდება ("ე-დგ-მ-ებ-ა"), ხან – ნეხვსო.
ბეფშურ ქორ ყუ̂რიუ̂ ესერ ლი.
უბავშვო ოჯახი ყრუაო.
ა̈გი̄ ნამა̄̈ტუ̂ ქა̄̈მს ესერ და̄̈რ ლჷკთილე̄ლი.
სახლიდან გაქცეული ("ნა-ლტ-ოლ-ვ-ი") გარეთ არავინ აშენებულაო ("გა-კეთ-ილ-ებ-ულ-ა-ო").
ამახუ̂ს ჩიჲშუ̂ ამახუ̂ ესერი̄ დეშ ისრე.
ყველაფრისთვის ("ყველაფრით")მტერი მტერსაც ვერ იმეტებსო.
ამსუ̂ა̄ლდ ლიმა̄რსუ ლუზორისგ'ესერ ითუ̂რი.
ადამიანი კაცობას თავყრილობაზე ისწავლისო.
ამსუ̂ა̄ლდა̈ ჟაგა̈რ ამსუ̂ა̄ლდ ესერ ლი.
ადამიანი{ს} წამალი ადამიანიაო.
მა̄რე მიჟჩიქდ მეზუ̂ბელს ესერ ხეწდენი.
კაცი მზეზე ადრე ("მზედრომდე") მეზობელს დაინახავსო.
მა̄რე̄მი ღე̄რბეთ მა̄რ'ე̄სერ ლი.
კაცი{ს} ღმერთი კაციაო.
მიჟ ჯუ̂ე̄დიას ა̈რი, მარე ა̈ტბიდე.
მზე შორსაა, მაგრამ ათბობსო.
მახალს მაღუ̂ე̄ნა̄ჲ ესერ ახღუ̂ა.
ცოდნას ქონებაც მოაქვსო.
მახუ̂შიურ ქორისგა მა̈გ ესერ მახუ̂ში ლი.
უუფროსო სახლში ყველა უფროსიაო.
სარჩევი
მოკლე გრამატიკული მიმოხილვა (§§ 1–107)
24
ფორმაუცვლელი და დამხმარე სიტყვები
მოკლე ცნობები დიალექტთა შესახებ