¡

ლიხტა̈უ̂ი ხატვა, ლიხტაუ̂ა̄̈ლი ხატვა (ბევრისა)

ლიჭუ̂და̄ნე კითხვა (წიგნისა)

ლიჭუ̂და̄̈ნი კითხვა (წიგნისა ვინმესთვის)

ლიშდა̈ბ მუშაობა (ხაშდბა მუშაობს)

ლიშჷლდა̈ნი თვლა, ანგარიში

ლიჲრი წერა

ჩი̄ ყველას

თხუ̂იმ თავი

უშხუ̂ა̄რე თხუ̂იმ ერთმანეთი, ("ერთმანეთი {ს} თავი" < თხემ-ი)

I პ. სი მი მ-ათუ̂რი მასწავლი

II პ. –––––––––––––

III პ. სი ეჩას ხ-ათუ̂რი ასწავლი

I – II პ. –––––––––––––

მი სგა̈ჲ ჯ-ათუ̂რი გასწავლით

მი ეჯჲა̈რს ხუ̂-ათუ̂რი ვასწავლი

ს ა უ ბ ა რ ი VI

ალა მა̈ჲ ლ'ა? ალა ლი ქორ. იშა ქორ ლ'ალა̄? ალა ლი მეზუ̂ბელი ქორ. იშა ლი ალ ქორ? ალ ქორ ლი მეზუ̂ბელიშ. მა̈ჲ ხა̄რხ ქორს? ქორს ხა̄რხ ჭუ̂ა̈დუ̂ა̈რ, ყო̄რა̈ლ ი ლაჴუ̂რა̄̈ლ.

ალა ლი უნიუ̂ერსტეტ. უნიუ̂ერსტეტს ხა̄რხ ხუ̂ა̈ჲ აუდიტორია̄̈ლ. ალ უ̂ოთა̈ხისგა (აუდიტორიაჲსგა) ნა̈ჲ ლა̈რიდ. ალ უ̂ოთა̈ხს ხა̄რხ: ჭუ̂ა̈დუ̂ა̈რ, ლამფა, ყო̄რ ი ლაჴუ̂რა. ნა̈ჲ ამეჩუ ხუ̂აშდბად: ხუ̂ა̈ჲრიდ, ხუ̂იჭუ̂და̄ნედ ი ხუ̂იშჷლდა̈ნიდ ლუშნუდ. მე̄რმე აუდიტორიაჲსგა სურათა̈რს ‖ სურათა̈ლს ახტაუ̂ა̄̈ლიხ. ნა̈ჲ ჩიქე მა̄მა ნიხა ლუშნუ, მარე ხუ̂ითუ̂რიდ. ეზა̈რდ ნათუ̂რი ნიშგუ̂ეჲ მუთუ̂რი.

ნა̈ჲ აფხნეგდ ნაყახ შუ̂ანა̈რ. ნიშგუ̂ეჲ აფხნეგ დი̄ნა̄̈ლს ხაჟხახ: გოშაყან, და̈гი, და̈რიКო, დიუ̂ო̄ლ, ნა̈ნუ̄ლ, სუ„ი, ყჷრჷნყო, უ̂ადუ... აЧხნეგ ღუ̂აჟა̈რს ხაჟხახ: გერმანე, მჷჰა̈რბი, პიმენ, პირიბე, ქექეუ̂, შაუ̂გენ, ხა̈ბჯჷ, ჯოკია... ეჯჲა̈რს ხოხალხ ქართუ̂ილ ი ლუშნუი̄. მი აფხნეგდ მაყა მუშუ̂ა̈ნ. ეჯა მი მათუ̂რი ლუშნუს. ათხე ხუ̂იჭუ̂და̄ნე ი ხუ̂იშჷლდა̈ნი ლუშნუდ.

მიშგუ̂ა მუშუ̂ა̈ნ აფხნეგს ა̈გის ხორიხ: დი, მუხუ̂ბე, ხოშა დედე ი ხოშა ბაბა, თელღრა (მუხუ̂ბე̄მი ხეხუ̂), ნიბა̄̈შინ (მუხუ̂ბე̄მი გეზალ), ბუბა (მუუ̂ე̄ მუხუ̂ბე) ი გიგა (დიე̄ უდილ). მუ დე̄სა ხორი. დაჩუ̂ირ ლუწუ̂ი̄ლე ხა̄რ, მიჩ ხეხუ̂ მა̄მა ხორი. ეჯა ითუ̂რი. ეზა̈რდ ახტაუ̂ა̄̈ლი. ნა̈ჲ გუნ ნალა̈ტ უშხუ̂ა̄რე თხუ̂იმ.

მიშგუ მუ ინჟინერ ლი, დი – მუთუ̂რი, ჯჷმილ – ა̈ქიმ ი უდილ ლეთუ̂რი ლი. ნიშგუ̂ეჲ ქორს ხუ̂ა̈ჲ ლარდა̄̈ლ ხა̄რ. ალ ლარდა̄̈ლისგა ნა̈ჲ ხუ̂ა̈რიდ. მიშგუ̂ა მუს ხოხალ ლიხტაუ̂ა̄̈ლი. ეჯა ჩი̄ ნიხტა̈უ̂ი ნახტა̈რს. ნა̈ჲ ხუ̂ა̈ჲ ლა̈ჲრა̈ლ ნუღუ̂ეხ ი ეჯჲა̈რს ხოჭუ̂და̄̈ნიდ დადას ი ბაბას. მი ლა̈ირს ხოჲრი მეზუ̂ბელს.

ეს რა არის? ეს არის სახლი. ვისი სახლი არის ეს? ეს არის მეზობლის სახლი. ვისია ეს სახლი? ეს სახლი არის მეზობლის. რა აქვს ("აქვთ") სახლს? სახლს აქვს ("აქვთ") კედლები, კარები და ფანჯრები.

ეს არის უნივერსიტეტი. უნივერსიტეტს აქვს ბევრი აუდიტორიები. ამ ოთახში (აუდიტორიაში) ჩვენ ვართ. ამ ოთახს აქვს: კედლები, ჭერი, კარი და ფანჯარა. ჩვენ აქ ვმუშაობთ: ვწერთ, ვკითხულობთ და ვითვლით სვანურად. მეორე აუდიტორიაში სურათებს ხატავენ. ჩვენ ჯერ არ ვიცით სვანური, მაგ-რამ ვსწავლობთ. კარგად გვასწავლის ჩვენი მასწავლებელი.

ჩვენი ამხანაგები არიან ("ჩვენ ამხანაგებად გვყვანან")სვანები. ჩვენს ამ-ხანაგ გოგოებს ჰქვიათ: გოშაყანი, დაჯი, დარიკო, დივოლი, ნანული, სუზი, ყირინყო, ჰადუ... ამხანაგ მამაკაცებს ჰქვიათ: გერმანე, მუჰარბი, პიმენი,

პირიბე, ქექევი, შავგენი, ხაბჯი, ჯოკია... მათ იციან ქართული და სვანურიც. ჩემი ამხანაგია ("მე ამხანაგად მყავს") სვანი. ის მე მასწავლის სვანურს. ახლა ვკითხულობ და ვითვლი სვანურად.

ჩემს სვან ამხანაგს შინ ჰყავს: დედა, ძმა, ბებია და ბაბუა (დიდი დედა და დიდი მამა), რძალი (ძმის ცოლი), ბადიში (ძმის შვილი), ბიძა (მამის ძმა) და დეიდა (დედის და). მამა არ ჰყავს. და გათხოვილი ჰყავს. მას ცოლი არ ჰყავს. ის სწავლობს, კარგად ხატავს. ჩვენ ძალიან გვიყვარს ერთმანეთი ("ერთმანე-თის თავი").

ჩემი მამა ინჟინერია, დედა – მასწავლებელი, ძმა – ექიმი და და მოს-წავლეა ("სასწავლი არის"). ჩვენს სახლს ბევრი ოთახები ("სამყოფები") აქვს. ამ ოთახებში ჩვენ ვართ. მამაჩემმა იცის ხატვა. ის ყველას გვიხატავს ნახა-ტებს. ჩვენ ბევრი წიგნები გვაქვს და იმათ ვუკითხავთ ბებიას{ა} და ბაბუას. მე წერილს ვუწერ მეზობელს.

დ ა ვ ა ლ ე ბ ა. აუღლეთ ზმნა წინადადებებში.