¡
ნა̈ჲ ჩვენ

სგა̈ჲ თქვენ

ალჲა̈რ ესენი

ეჯჲა̈რ ისინი

გუშგუ̂ეჲ, გუ̂იშგუ̂ეჲ ჩვენი (ჩემი და შენი, ჩვენი და თქვენი) ნიშგუ̂ეჲ ჩვენი (ჩემი და ამისი, ჩვენი და ამათი)

ისგუ̂ეჲ თქვენი

მიჩა მისი

მინეშ, საზღვრულის წინ მინე მათი

-ა̈რ, დისიმილაციით -ა̈ლ; -ალ, -ელ, ბოლო-ხმოვნიანებთან -ა̄̈ლ მრ. რიცხვის ნიშანი სტუდენტ სტუდენტი, მრ. სტუდენტა̈რ აფხნეგა̈რ ამხანაგები

ზურა̄ლა̈რ, ზურლა̄̈რ ქალები

ჭყჷნტა̈რ ბიჭები, ვაჟები დი̄ნა̄̈ლ გოგონები

(ღუ̂ა̈ჟ), მრ. ღუ̂აჟა̈რ ვაჟები, შდრ. მრ. მა̄რა̄̈ლ კაცები, ადამიანები მუთუ̂რი მასწავლებელი, მრ. მუთუ̂რია̈ლ მასწავლებლები ლეთუ̂რი მოსწავლე, მრ. ლეთუ̂რია̈ლ მოსწავლეები მეზუ̂ბელ მეზობელი

ხუ̂ა̈ჲ ბევრი, მრავალი

მ ე შ ვ ე ლ ი ზ მ ნ ა           "არსებობს, იმყოფება"

მრავლობითი რიცხვი

I – II პ. ნა̈ჲ ლ-ი-შდ ჩვენ ვართ (მე და შენ, თქვენ) ლ-ა̈რი-დ ვართ, ვიმყოფებით

I – III პ. ნა̈ჲ ხუ̂-ი-შდ ჩვენ ვართ (მე და ის, ისინი) ხუ̂-ა̈რი-დ ვართ, ვიმყოფებით

II პ.     სგა̈ჲ ხ-ი-შდ თქვენ ხართ                  ხ-ა̈რი-დ ხართ,

იმყოფებით

III პ.     ეჯჲა̈რ ლ-ი-ხ ისინი არიან                 ა̈რი-ხ არიან,

იმყოფებიან

ს ა უ ბ ა რ ი II

ჲა̈რ ხიშდ სგა̈ჲ? ნა̈ჲ ხუ̂იშდ სტუდენტა̈რ. ჲერხი ხუ̂იშდ ჭყჷნტა̈რ ი ჲერხი ლიხ დი̄ნა̄̈ლ. მი ი მიშგუ აფხნეგ ხუ̂იშდ ჭყჷნტა̈რ, ეჯა ი მიჩა აფხნეგ ლიხ დი̄ნა̄̈ლ. სგა̈ჲ ხიშდ მუთუ̂რი (უფრო ბუნებრივია: სი ხი მუთუ̂რი). ნა̈ჲ ლიშდ აფხნეგა̈რ.

ნა̈ჲ ამჩუ (‖ამეჩუ) ლა̈რიდ, ა, უნიუ̂ერსტეტისგა. გუშგუ̂ეჲ აფხნეგა̈რ ა̈რიხ ეჩ'ე̄ , ინსტიტუტისგა.

ეჯჲა̈რ იმ'ა̄̈რიხ? ეгОა̈რ ა̈რიხ ეჩჩუ̄ნ, ე. ამჩუ (‖ამეჩუ) ჲა̈რ ა̈რიხა? ამჩუ ა̈რიხ ზურალა̄̈რ ი ღუ̂აჟა̈რ ი ეჩეჩუ̄ნ ა̈რიხ დი̄ნა̄̈ლ ი ჭყჷნტა̈რ. სგა̈ჲ იმე ხა̈რიდ? ნა̈ჲ ამჩუ (‖ამეჩუ) ხუ̂ა̈რიდ, ა.

უ̂ოშა ხიშდ სგა̈ჲ? ნა̈ჲ ხუ̂ა̈ჲ ხუ̂იშდ. უ̂ოშა ლიხ ეჯჲა̈რ? ეჯჲა̈რი ფიშირ ლიხ.

ისგუ ი მიშგუ აფხნეგ გუშგუ̂ეჲ აფხნეგ ლი. ეჩი̄შ ი მიშგუ მეზუ̂ბელ ნიშგუ̂ეჲ მეზუ̂ბელ ლი. ჲა̈რ ა̈რი სერ ამჩუ̄ნ? ამჩუ̄ნ და̄̈რ ესა ა̈რი სერ.

უნიუ̂ერსტეტისგა ა̈რიხ სტუდენტა̈რ. ალჲა̈რ ლიხ ლეთუ̂რია̈ლ. ალიარე მუთუ̂რი ლიხ დოცენტა̈რ ი პროფესორა̈ლ. ნა̈ჲ ი ნიშგუ̂ეჲ აფხნეგა̈რ სტუდენტა̈რ ხუ̂იშდ. ნა̈ჲი უნიუ̂ერსტეტისგა ხუ̂ა̈რიდ.

ვინ ხართ თქვენ? ჩვენ ვართ სტუდენტები. ზოგი ვართ ბიჭები და ზოგი არიან გოგოები. მე და ჩემი ამხანაგი ვართ ბიჭები, ის და მისი ამხანაგი არი-ან გოგოები. თქვენ ხართ მასწავლებელი (უფრო ბუნებრივია: შენ ხარ მას-წავლებელი). ჩვენ ვართ ამხანაგები.

ჩვენ აქ ვართ, აი, უნივერსიტეტში. ჩვენი ამხანაგები არიან იქ, ე, ინსტი-ტუტში.

ისინი სად არიან? ისინი არიან იქ. აქ ვინ არიან? აქ არიან ქალები და კა-ცები. იქ არიან გოგოები და ბიჭები. თქვენ სად ხართ? ჩვენ აქ ვართ, აი!

რამდენი ხართ თქვენ? ჩვენ ბევრი ვართ. რამდენი არიან ისინი? ისინიც ბევრი არიან.

შენი და ჩემი ამხანაგი ჩვენი (ჩემი და შენი) ამხანაგია. იმისი და ჩემი მე-ზობელი ჩვენი (ჩემი და მისი) მეზობელია. ვინ არის კიდევ აქ? აქ მეტი არა-ვინ არის.

უნივერსიტეტში არიან სტუდენტები. ესენი არიან მოსწავლეები ("სას-წავლები"). ამათი მასწავლებლები არიან დოცენტები და პროფესორები. ჩვენ და ჩვენი ამხანაგები სტუდენტები ვართ. ჩვენც უნივერსიტეტში ვართ.

დ ა ვ ა ლ ე ბ ა. მრავლობითი რიცხვის ფორმები გადაიყვანეთ მხო-ლობითში.